Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Phlomis herba-venti & Scorzonera hispanica

fotò
fotò
Erbo-batudo

Phlomis herba-venti

Lamiaceae Labiaceae

Àutri noum : Sàuvi-bouscasso, Sàuvio-sóuvajo, Sàuvio-blanc.

Noms en français : Herbe aux vent, Phlomis Herbe au vent.

Descripcioun :
L'erbo-batudo trachis en mato dins lis ermas e en ribo de camin. Es uno planto proun ramificado que fai de poulìdi flour roso en verticillo. Li fueio e li bratèio soun en lanço, dentado e bourrihudo. La labro de dessus di flour, coume tóuti li Phlomis es en casco.

Usanço :
La planto èi vertuouso contro li plago e li macaduro (vulneràri). De prouprieta anti-enflamativo e anti-óussidanto soun couneigudo. Dins d'ùni relarg se metié en deforo dis oustau pèr aganta li mousco (F. Couplan, op.cit. p. 369).

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Phlomis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Ermas - Camin - Tepiero seco
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Phlomis herba-venti L., 1753

fotò
fotò
Sarsifi

Scorzonera hispanica

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Salsifi, Racino, Farnousello.

Noms en français : Salsifis noir, Scorsonère d'Espagne.

Descripcioun :
Lou sarsifi es uno planto renadivo que pòu èstre bèn grando e ramificado subretout se vèn de culturo. Li fueio soun longo peréu e primo (fotò). Lis akène fan mai de 12 mm de long emé de costo rufo. Es uno planto gaire coumuno au nostro mai que s'atrobo d'aqui, d'eila, dins li relarg secarous.

Usanço :
Lou sarsifi fai de racino negro (sarsifi-negre) que soun manjadisso e tras que goustouso, un cop boutado à trempa dins l'aigo pèr leva l'amarun avans de li faire couire. Èi cultiva en Éuropo desempièi lou siècle XVIIIen. En Espagno se dis èstre vertuous contro li pougnaduro de serp. Èi richo en fibro, tiamino e en poutassium.

Port : Erbo
Taio : 15 à 80(150) cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Scorzonera
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero seco - Garrigo - Bos clar
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Scorzonera hispanica L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
R
RR
R
ges
R
R
R

Phlomis herba-venti & Scorzonera hispanica

C
C
C
CC
ges
RR
ges
ges

Coumpara Erbo-batudo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sarsifi emé uno autro planto

fotò